อัมพวา

          ได้ยินแต่คนพูดถึงอัมพวา เคยได้ฟังเพลงสาวอัมพวา ก็ยังไม่รู้หรอกว่าอัมพวาอยู่ตรงไหน รู้แต่ว่าอยู่สมุทรสงคราม ยินเขาพูดกันว่าอัมพวามีตลาดน้ำ มีทุกวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เออ...ก็น่าสนใจนะ เพราะส่วนมากเคยเห็นรูปตลาดน้ำดำเนินสะดวกเท่านั้น(ก็ยังไม่เคยไปเหมือนกัน) ใจก็อยากไปตลาดน้ำดำเนินสะดวกนั่นแหละ แค่พอค้นข้อมูลแล้วไปยากไปเย็นเหลือเกิน ความเพราะไม่มีรถส่วนตัวนี่สิ งั้นเราน่าจะไปเที่ยวดูสักครั้งเนาะ คงไม่แตกต่างกันมากล่ะมั้ง ว่าแล้วก็ค้นหาข้อมูลทางกูเกิล ก็พอจะมองเห็นภาพลางๆว่าจะเดินทางไปอย่างไร  คิดว่าสักวันก็คงมีโอากาศไปเยี่ยมอัมพวาบ้างสักครั้ง
          จนถึงวันเวลาที่คงจะได้ไปอัมพวาเป็นแน่แท้ ก่อนหน้าที่จะออกเดินทางเพื่อนก็เอ่ยปากชวนว่าวันหยุดไปเที่ยวไหนกันดี ผมก็เสนอไปว่า ไปอัมพวากันไหม  เพื่อนถามกลับมาว่าเคยไปมารึยัง ผมตอบกลับไปว่ายัง แล้วก็ค้นหาข้อมูลอีกครั้งเพื่อนความแน่ใจ และก็นัดเพื่อนที่สถานีรถไฟวงเวียนใหญ่ ไม่ใช่สถานีรถไฟฟ้านะครับ  เราจะนั่งรถไฟไปอัมพวากัน

          

          ก็พร้อมกันที่สถานีรถไฟวงเวียนใหญ่ที่เป็นจุดนัดหมาย รับตั๋วโดยสารฟรีที่ช่องจำหน่าวตั๋ว ออกจากวงเวียนใหญ่7โมงเช้า มุ่งหน้าไปยังมหาชัย

          ถึงมหาชัย เดินลงรถไฟฝั่งซ้ายมือ เดินผ่านตลาด ฝั่งนี้มีแต่อาหารทะเลเต็มไปหมดสองข้างทาง  แล้วเราก็รีบเดินมาจนถึงท่าเรือมหาชัย ทำให้หวนนึกถึงเพลงท่าฉลอมขึ้นมาทันใด อดที่จะร้องเบาๆไม่ได้ ก็อย่างที่เพลงร้องไว้ ท่าฉลอมกับมหาชัยจะคิดทำไมว่าไกล เชื่อมความรักไว้ดีกว่า.... ก็ไม่ไกลหรอกครับ ตอนนี้ค่าเรือ 3 บาทเอง 

          เรือข้ามฟากมาถึงท่าฉลอม ใครจะมาฝั่งนี้ก็ต้องข้ามเรือเท่านั้น รถมอเตอร์ไซค์ก็ข้ามมากับเรือนี่แหละครับ ผมกับเพื่อนพอถึงฝั่งก็เดินมาเจอสามแยก เออ...จะไปทางไหนดี ถามคนแถวนั้นก็น่าจะรู้ว่าจะไปแม่กลองจะไปอย่างไร เพราะเราต้องนั่งรถไฟจากสถานีบ้านแหลมไปแม่กลอง ผู้ใจดีแถวนั้นบอกว่าเดินไปทางนั้น ชี้ไปทางซ้ายมือของเรา แล้วเราก็เดินมาจนถึงสถานีรถไฟบ้านแหลม  ก็ไปรับตั๋วฟรีอีกเหมือนเดิม

          เราคิดว่าเราออกเดินทางแต่เช้าแล้วนะ แต่ก็ยังต้องมานั่งรอรถไฟสายบ้านแหลม-แม่กลอง คือรถไฟจะมีขบวนเดียววิ่งไปกลับ ดังนั้นเราจำเป็นต้องรอ  พอ10โมงรถไฟก็มาถึงและพร้อมที่จะออก

          รถไฟสายนี้เป็นสายที่สั้นที่สุดในประเทศไทย จากบ้านแหลมไปแม่กลอง รถไฟวิ่งผ่านดงจาก ป่าโกงกาง ได้เห็นฝูงนกนับร้อย เห็นวิถีชาวบ้านแถวนี้ที่ใช้เรือเป็นพาหนะ เพราะไม่มีถนนให้รถวิ่ง

          ระหว่างทางก็ดูจะตื่นตาตื่นใจพอสมควรยิ่งไปกว่านั้นรถไฟวิ่งลุยน้ำ เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ เพราะแถวนี้มีน้ำขึ้นน้ำลง ถ้ามาเช้าก็ได้นั่งรถไฟลุยน้ำ ถ้ามาสายก็ไม่ได้ลุยอดตื่นเต้นน่าเสียดาย

          พอรถไฟมาถึงแม่กลอง ก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นไปอีก นี่ไงที่เขาเรียกตลาดรุ่มหุบ  เป็นเพราะรางรถไฟอยู่กลางตลาด พอรถไฟมาที พ่อค้าแม่ค้าก็ต้องรีบหุบร่ม ดึงผ้าใบกลับเพื่อไม่ให้โดนรถไฟชน  ข้างล่างมีนักท่องเที่ยวเยอะพอสมควรที่รอมาถ่ายรูป คนบนรถไฟก็ถ่าย คนข้างล่างก็ถ่าย แต่ละคนดูใบหน้าเปื้อนยิ้มแทบจะทุกคน มีความสุขไปตามๆกัน

          มาถึงแม่กลอง11โมงเศษ แวะหาอะไรทานแถวนั้นก่อน หรือจะรอไปทานที่อัมพวาก็ตามสะดวก ใจก็อยากแวะไปไหว้หลวงพ่อวัดบ้านแหลม(วัดเพชรสมุทรวรวิหาร)  แต่เราคิดว่าเวลามีจำกัด พอหาอะไรทานแถวๆใกล้วัดอิ่ม ก็ออกเดินไปตรงไปจะเห็นร้านแว่นตาชื่อดังอยู่ไกลๆโน้น เราเดินไปตามคำตอบที่แม่ค้าแถวนั้นบอกว่าต้องเดินไปทางนั้นแล้วเลี้ยวขวาจะเห็นคิวรถสองแถวที่จะไปอัมพวา   เราเดินมาถึงและถามว่ารถคันไหนไปอัมพวา  พอคนเต็มคันรถก็ได้เวลาออก ค่ารถ18บาท ใช้เวลาเดินทางไม่กี่นาทีก็ถึงอัมพวา จุดหมายที่เรามาเยือน

          เีราเดินลัดเลาะมาชมความเป็นอัมพวา ถ่ายภาพตามที่ใจต้องการ ก็เดินชมกันไปเรื่อยๆ บรรยายไม่ไหวครับ ใครอยากชมอยากสัมผัสความเป็นอัมพวาก็ต้องมาด้วยตัวเองล่ะครับ จะมาค้างแรมเพื่อพายเรือดูหิ่งห้อย ก็มีที่พักให้พร้อม  แต่ผมกับเพื่อนก็คงไม่ค้างหรอกครับเพราะเรามาเที่ยวแบบประหยัดไปกลับกัน เราจะเดินเที่ยวกันอีกสักพักก็คงจะได้เวลากลับไปแม่กลองเพราัะรถไฟเที่ยวสุดท้ายออกจากแม่กลอง 15:30 น.

          ได้เวลากลับ เราเดินออกมารอรถที่ฝั่งตรงข้ามที่เรามา  รอไม่นานรถก็มา เรากลับมาลงที่หน้าวัดบ้านแหลม เข้าไปกราบไหว้ขอพรหลวงพ่อ แล้วก็มาถึงสถานีแม่กลอง เก็บถาพสุดท้ายเป็นตารางเวลาเดินรถไฟ เผื่อที่ใครอยากนั่งรถไฟเที่ยวบ้างจะได้กะเวลาให้ถูกจะได้ไม่ต้องมานั่งรอรถไฟออกถ้ามาช้า หรือใครจะขับรถมาเองก็คงหาทางมาไม่ยาก จะแวะมาดูตลาดร่มหุบก็ดูตารางรถไฟขาเข้าขาออกได้ครับ

          เที่ยวคราวนี้ก็คุ้มค่ามากๆ ค่าเดินทางไม่ถึงร้อยแต่ไปไกลได้ถึงอัมพวาแน่ะ สุขใจจริงๆ ใครอยากนั่งรถไฟลุยน้ำไปอัมพวาก็เตรียมตัวให้พร้อมกันเลย...ลุย